Adviesraad 

Sociaal Domein Leiderdorp

Leden van de Adviesraad Sociaal Domein Leiderdorp 

 

Hein van der Zande (1950) is sinds juni 2017 onafhankelijk voorzitter van de raad . Hij woont sinds 1980 in Leiderdorp, is gepensioneerd ambtenaar (Provincie Zuid-Holland) en in 2015 geïnstalleerd als lid van de adviesraad. Naast zijn werk (onder meer juridisch en organisatieadviseur) was hij van 1982 tot 1990 lid van de gemeenteraad van Leiderdorp voor de PPR, later PPR-PSP. Daarna was hij actief als voorzitter van de Stichting Theater Muzenhof (1989 – 2007). Naast zijn werk was Hein  van 1998 tot 2004 voorzitter van de Vrije School Mareland en in die hoedanigheid begeleider van het fusieproces van de vrije scholen in Leiden. Als secretaris van het landelijk bestuur van de Vereniging Wereldkinderen was hij een van de spelers in het (re)organisatieproces van het bureau van de vereniging. 

,,Ik heb een brede interesse en heb altijd gezegd dat ik naast mijn werk vrijwilligerswerk voor en in de samenleving wil doen. Dat deed ik in mijn werkzame leven, maar ook nu nog. Zo ben ik vrijwilliger in het Leiderdorps Museum en als buddy bij Stichting Job Buddy, help ik werkzoekenden sneller aan het werk .  Mijn grote kracht ligt in het samenbinden en laten samenwerken van mensen, altijd om iets goed, duurzaam en toekomstbestendig neer te zetten. Vanuit dit beeld wil ik me inzetten voor het optimaal gebruiken en benutten van de instrumenten en mogelijkheden die de Wet maatschappelijke ondersteuning biedt.


Babs Banning (1950) woont ruim 22 jaar in Leiderdorp. Door haar bestuurswerk bij de Weerklank is zij betrokken geraakt bij kinderen die extra begeleiding nodig hadden. Door die extra begeleiding werden ze weerbaar gemaakt om een plek in de samenleving te kunnen veroveren. De taak van het bestuur was om, naast de directie, voor personeel en kinderen de juiste voorwaarden te scheppen om dit te kunnen realiseren.

 "Wanneer je een goed betaalde functie in de maatschappij hebt, verdient de maatschappij dat je daar iets voor niets terug doet, dus geef je je op als vrijwilliger. Dat gaf mijn moeder mij al vroeg mee. En toen ik na mijn studie een goed betaalde baan kreeg, ben ik dan ook vrijwilligerswerk gaan doen. Dat heeft me altijd veel voldoening gegeven, hoe druk het soms ook was.
Daarnaast is voorlichting op scholen noodzakelijk om leerlingen te laten zien wat het betekent om 'iets' te hebben. Dan wordt de acceptatie vergroot en het pesten verkleind. Ik wil me in de adviesraad inzetten voor het op juiste wijze begeleiden van de jeugd die dit nodig heeft vanuit zelfredzaamheid en capaciteiten en gericht op weerbaarheid en opleiding."

  

Matthijs Landsmeer (1952) woont sinds 1982 in Leiderdorp. Hij was tot aan zijn pensionering in 2018 huisarts op het gezondheidscentrum Florijn. Hij beschouwt het als een groot voorrecht dat hij 36 jaar lang voor velen iets heeft kunnen betekenen op het moment dat zij kwetsbaar waren. Naast het uitoefenen van het huisartsenvak zelf leidde hij veel jonge artsen op tot huisarts en heeft hij opleiders zowel lokaal als landelijk vertegenwoordigd. Tevens had hij drie jaar zitting in de  medisch ethische commissie van het LUMC om de belangen van proefpersonen te behartigen.

,,Als werker in de gezondheidszorg, waarbij de huisarts vaak een spilfunctie heeft, ben ik me ervan bewust geworden hoe belangrijk samenwerking is. Samenwerking tussen partijen in het sociale domein heeft als doel hulp en bescherming te bieden aan kwetsbare mensen in onze samenleving.
Dat de partijen in het sociale domein verschillende belangen hebben, maakt het werk van de adviesraad des te noodzakelijker. Deze kan vanuit een onafhankelijke positie kritisch meedenken over gezondheidszorgvraagstukken. Vaak werken zorg, welzijn en het sociale domein nog te veel langs elkaar heen. Ik zie het als mijn taak om samen met de andere leden van de adviesraad mij in te zetten voor het belang van de burger en de reeds in gang gezette ontwikkeling van succesvolle samenwerking tussen alle partijen in de eerste lijn te bevorderen."

 

Ineke Theil (1950) woonde van 1971 tot 2005 in Leiderdorp  en keerde hier in 2015 weer terug. Vanaf 1986 werkte zij op de afdeling sociale zaken bij verschillende gemeenten. Het werk bestond niet alleen uit het verstrekken van een uitkering of bijzondere bijstand maar ook uit begeleiding naar werk, schuldenproblematiek en huisvesting en begeleiding van vluchtelingen. Van 2006 tot 2009 was Ineke werkzaam bij de Raad en daadwinkel in Leiden, van 2009 tot 2013 bij het Participatiecentrum gemeente Leiden en als afsluiting bij het Klantcontactcentrum WMO van de gemeente Leiden.  

"Ik vind het belangrijk om te kijken of de wet- en regelgeving omtrent inkomen uit bijstand (de WWB) aansluit bij de menselijke maat. Soms is er iets anders nodig om mensen weer op weg te helpen. Ik zet mij in voor de adviesraad om mee te kunnen kijken en (on)gevraagd advies te kunnen geven op het gebied van werk en inkomen, opdat een ieder mee kan blijven doen in deze toch al ingewikkeld geworden maatschappij."



 

 Adriënne Caniels (1943) is sinds 1980 Leiderdorps ingezetene. Zij was niet alleen beroepshalve, in het maatschappelijk werk, maar ook als vrijwilliger meer dan 50 jaar betrokken bij verschillende groepen binnen onze samenleving. Haar carrière begon als leidinggevende in de gezinsverzorging, waarna een leidinggevende functie in de thuiszorg volgde. Aan het eind van haar werkzame leven werkte Adriënne als indicatiesteller bij het CIZ. Haar vrijwilligerswerk bestond uit het begeleiden van gespreksgroepen waaronder kankerpatiënten en hun naasten, ouders van (toen) lom-schoolkinderen en verschillende groepen binnen het vrouwenwerk. In Leiderdorp was zij als hulpverlener actief  binnen de VIC (vrijwilligersgroep individuele contacten) en heeft zij, samen met anderen, de Telefooncirkel opgezet. In haar nog veel vroegere leven werkte zij met mensen met een verstandelijke beperking.

"Het manoeuvreren tussen wet- en regelgeving en mijn eigen ‘kijken’ naar de mens in haar/zijn situatie ervaar ik steeds als lastig, maar vooral ook als boeiend. Zowel de zorg voor, als het welzijn van mensen is waar ik me altijd voor heb willen inzetten en dat probeer ik nog steeds.
Binnen de huidige samenleving is het kijken naar wonen, zorg en welzijn van mensen steeds aan verandering onderhevig. Dit geldt voor alle leeftijdsgroepen. Binnen de adviesraad hoop ik op mogelijkheden om samen met de andere leden de belangen te behartigen van onze medeburgers. Dit vanuit een onafhankelijke positie."

 



Melinda Voerman (1958) woont, met een korte onderbreking, sinds 1992 in Leiderdorp. Zij is zowel beroepshalve als door vrijwilligerswerk meer dan 40 jaar betrokken bij verschillende groepen binnen het sociaal domein en de samenleving. Melinda werkte vele jaren als ambtenaar/generalist op de afdeling Sociale Zaken van de gemeente Leiderdorp en als casemanager voor diezelfde gemeente op het CWI in Leiden. Sinds 2008 werkt zij in verpleeghuis Leythenrode in Leiderdorp. Vrijwilligerswerk is haar met de paplepel ingegoten.

"De opgave die de gemeente heeft ten aanzien van de WMO is heel groot en ik vind het belangrijk dat inwoners mee mogen denken over het te voeren beleid. Graag wil ik mijn ervaring in en kennis van het maatschappelijk middenveld ten dienste stellen aan de Adviesraad Sociaal Domein Leiderdorp, om zodoende onze kwetsbare inwoners een kwalitatief goed, zelfredzaam en veilig leven te bezorgen.
Van huis uit is mij meegegeven: leven doe je niet alleen, dus kijk om naar de ander. Maatschappelijke betrokkenheid is voor mij dan ook een belangrijke drijfveer om mij in te zetten voor mens en maatschappij. Dit doe ik sinds 1982 tot heden voor verschillende organisaties en in verschillende functies, zowel op bestuurlijk als uitvoerend niveau."



Bart van Zandwijk (1949) heeft een verleden als leidinggevende in het basis-, voortgezet- en speciaal onderwijs. Ook was hij voorzitter van GroenLinks Leiderdorp (2014-2018), in welke functie hij het algemene zorgverhaal vaak onder de aandacht bracht. Bart ziet het als een uitdaging de kloof tussen algemene regelgeving en de praktijk van de burger zo klein mogelijk te maken.

"Als onderwijsman heb ik het altijd belangrijk gevonden dat de leerling centraal staat en dat de zorg voor een leerling - op welk gebied dan ook - goed met elkaar samenwerkt voor het bereiken van een goede plek in de samenleving.
In mijn rol van mantelzorger ben ik veel kanten van de ouderenzorg tegengekomen en ook in die rol heb ik gezien hoe belangrijk het is de ouder wordende mens in zijn waarde te laten.
Ik vind het boeiend om op grond van mijn arbeidsverleden, mijn ervaringen als mantelzorger en mijn politieke betrokkenheid, samen met anderen, een actieve bijdrage te kunnen leveren aan de algemene regelgeving."